ஞாயிறு ஹொக்ரெய்ல். (11.10.2009)

ஞாயிறு ஹொக்ரெய்ல் -

ஓடி உழைக்கும் கூட்டத்தினருக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமைகள் ஒரு ஓய்வுநாள்தான். சிலருக்கு இந்த நாளில் நண்பகல் 12 மணிக்கு பின்னர்தான் விடியவும் செய்யும். அட நம்ம பதிவர்கள்தான் பலதரப்பட்ட பதிவுகளையும் வாரம் ஒருநாள் தொகுத்து பல்வேறுபட்ட பெயர்களில் போட்டிட்டுவராங்களே.

அதேபோல எல்லோருக்கும் நேரம் இருக்கும் ஞாயிற்றுக்கிழமையில் இரவு நேரங்களில் கடற்கரை ஓரமொன்றில் ஒதுங்கி ஹொக்ரெயில் சாப்பிட (குடிக்க) அழைக்கின்றேன்.
சியேஸ் சொல்லிக்கொண்டே இருக்கின்றேனே ஒரு நாளும் ஊத்தி கொடுக்கவில்லையே என என் பதிவுலக நண்பர் ஒருவர் கேட்டிருந்தார். இதோ ஹொக்ரெயில்.. சாப்பிட்டுக்கிட்டே பேசலாம்.. இல்ல நாம இதை தொடமாட்டோம் என்று சொல்லிறவங்களுக்கும் மிக்ஸ் புருட் தயாராகவே உள்ளது…
கண்டிப்பாக ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமைகளிலும் இரவு நேரத்தில் ஒருதடவை வந்து எட்டிப்பாருங்கள்..

சும்மா இருந்ததற்கே நோபல் பரிசு.

60 வயதிற்கு மேற்பட்ட இரண்டுபேர் உலக விடயங்கள் பற்றி பேசும்போது அவர்கள் அறியாமல் அவர்கள் பேசுவதை நோட்டம்விட்டால் மிக சுவாரகசியமான, சிரிப்பூட்டும் தகவல்கள் கிடைக்கும்.
அண்மையில் இரண்டு சீனியர் சிட்டிசன்மார் கடற்கரையில் வந்து பேசும்போது நான் போட்ட நோட்டத்தில் அவர்கள் பேசிய கருத்து.

சும்மா இருந்ததற்கு அமெரிக்க ஜனாதிபதி பாரக் ஒபாமாவுக்கு அமைதிக்கான நோபல் பரிசு கிடைத்தது என்பதுதான். ஒருவர் சொல்ல மற்றவர் ஆமோதித்த அந்த விடயம் இதுதான். இதே ஒரு ஆண்டு காலத்திற்கு புஸ் இருந்திருந்தால் குறைந்தது நான்கு நாடுகளின் நின்மதி போயிருக்கும். இந்த ஒபாமாபயல் ஒன்றும் பண்ணாம பொருளாதாரத்திலேயே மையமிட்டு மற்ற நாட்டு விடயங்களில் மூக்கை நுளைக்காமல் சும்மா இருந்ததினாலதான் இந்த விருதுகிடைத்திருக்காம்!
கேட்ட எனக்கு வியப்பு ஒருபக்கம், சிரிப்பு ஒருபக்கம். என்றாலும் அவர்கள் சொன்னவற்றிலும் உண்மை இல்லாமலும் இல்லைத்தானே?

ஒரு மைல் கல்லை தாண்டிய குறும்பட வட்டம்.

தமிழ் ஸ்ரூடியோ.கொம் என்ற அமைப்பு குறும்பட வட்டம் மற்றும் இலக்கிய ஆர்வலர்களுக்கான ஒன்று கூடல் என்பவற்றை மாதம்தோறும் சென்னையில் நடத்திவருகின்றது. இதில் முக்கியமான விடயம் என்னவென்றால், குறும்படம் தயாரிக்கவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் எந்த பிடிமானமும் இல்லாமல் இலைமறை காயாக இருக்கும் ஆர்வலர்களை ஒன்றிணைத்து அவர்களை குறும்பட இயக்குனர்கள் ஆக்கிய பெருமையும் இந்த அமைப்புக்கு உண்டு.
எந்தவிதமான இலாப நோக்கங்களும் இன்றி, மற்றவர்கள் பயன்படுத்தி மேலே ஏறிச்செல்ல ஒரு ஏணியாக இருக்கும் இந்த அமைப்பினை பாராட்டுவதில் தவறில்லை.

அந்த வகையில் நேற்றைய தினம் இந்த குறும்பட வட்டத்தினரின் முதலாம் ஆண்டு நிறைவு விழாவும், சிறப்பு குறும்பட வட்ட நிகழ்வும் எழும்பூரில் உள்ள இச்சா சென்டர் மண்டபத்தில் இடம்பெற்றிருந்தது. இதில் சிறப்பு அதிதிகளாக திருமதி.சிவகாமி ஐ.ஏ.ஸ், திருதிரு துறுதுறு என்ற திரைப்படத்தை இயக்கிய இயக்குனர் நந்தினி, ஈரம் திரைப்படத்தின் இயக்குனர் அறிவழகன் ஆகியோர் கலந்துகொண்டு உரைநிகழ்த்தினார்கள்.
இதில் என்ன விசேட விடயம் என்றால், நம்ம பதிவர், வண்ணாத்துப்பூச்சியார், பதிவர் தண்டோரா, பதிவர் எவனோ ஒருவன், மற்றும் இதை எழுதும் நான் உட்பட பலர் கலந்துகொண்டிருந்தோம். நம்ம நண்பர் பதிவர் கேபிள் சங்கரின் குறும்படமான “அக்ஸிடன்ட்” சிறந்த எடிட்டிங்குக்கான விருது பெற்றிருந்தது. கேபிள் வராததனால் அதை எங்கள் அன்பு வண்ணத்துப்பூச்சி மெதுவாக பறந்துபோய் எங்கள் கைகளுக்கு கொண்டுவந்தது.(ஹா..ஹா..ஹா..)

நண்பர் சஜந்தனுக்கு பிறந்ததின வாழ்த்துகள்.

நான் சென்னைக்கு வந்ததும், இங்கு தங்கும் காலங்கள் குறுகியதென்றாலும் எனக்கு கிடைத்த நல்ல நண்பர்களில் சஜந்தனும் ஒருவர். மிகுந்த இலக்கிய ஆர்வம் மிக்க ஒருவர். இலக்கிய கூட்டங்கள் என்றால் அங்கே முதலாவது அளாக ஆஜராகும் ஒருவர். வாசிப்பதில் பெரும் ஆர்வம் கொண்ட ஒருவர். இந்தியாவில் பல இடங்களுக்கும் சென்று அவற்றைப்பற்றி குறிப்பெடுத்து வைத்திருக்கும் அவர், சிறப்பாக எழுதக்கூடியவரும்கூட, விரைவில் கனடா பயணமாக இருக்கும் அவர் வலையுவகிலும் கால் பதித்து முக்கியமாக தனது பயண அனுபவங்களை இலக்கிய நயத்தோடு விபரிக்கும் அவர், பயணக்கட்டுரைகளை எழுதவேண்டும் என என் சார்பாகவும், சக பதிவுலக நண்பர்களான, அடலேறு மற்றும் எவனோ ஒருவன் சார்பாகவும் கேட்டுக்கொள்கின்றேன். பிறந்த தினத்திற்கும் வலையுலக விரைவான வரவுக்கும் எனது வாழ்த்துக்கள்.

Motor Cycle Diaries

கண்டிப்பாக அனைவரும் பார்க்கவேண்டிய ஒருபடம். முக்கியமாக சேகுவாராவின் வாழ்க்கை வரலாறு தெரிந்தவர்கள், சேகுவாராவை நேசிப்பவர்கள், பின்பற்றுபவர்கள், இந்த திரைப்படத்தை கண்டிப்பாக பார்த்தே ஆகவேண்டும். இந்த திரைப்படத்தை பார்த்துமுடித்த பின்னர் “அட இத்தனை நாளாய் இந்த திரைப்படத்தை பார்க்காமல் இருந்திருக்கின்றேனே”! என்ற உணர்வே மேலோங்கியது. இந்த திரைப்படத்தை எனக்கு பரிந்துரைத்து கண்டிப்பாக பார்க்கவைத்த வண்ணத்துப்பூச்சியாருக்கு கோடானகோடி நன்றிகள். (கதைகளை நான் சொல்லவில்லை. திரைப்படத்தை கண்டிப்பாக பார்க்காத நண்பர்கள் பாருங்கள்)

IPL

நான் கல்வி கற்ற கல்லூரி யாழ்ப்பாணம் மத்திய கல்லூரி, யாழ்ப்பாணத்தில் கிரிக்கட் என்றாலே அந்தப்பாடசாலைதான் என்று சொல்லும் அளவுக்கு அங்கு கல்வி கற்கும் மாணவர்கள் அனைவருமே சிறந்த கிரிக்கட் வீரர்களாகவும், விளையாட்டுவீரர்களாகவுமே இருப்பார்கள்.

இந்த நிலையில் 1986ஆம் அண்டு முதல் நான் தொலைக்காட்சியில் கிரிக்கட் பார்க்கப்பழகி, 1996 -1999 ஆம் ஆண்டு காலகட்டங்களில் அதில் ஒரு வெறியனாகவும் இருந்தேன். கிரிக்கட் மட்ச் நடக்கும்போது உலகம் அழிந்தாலும் எனக்கு தெரிய வாய்ப்பில்லை என்ற ஒன்றிப்பு. அதன் பின்னர் நாள் செல்ல செல்ல அதிலிருந்துவிலகி, இன்று முற்றிலுமாக விலகிவிட்டேன் என்றுதான் கூறவேண்டும். இப்போது என்னமோ பேர்னாட்சோ சொன்னது உண்மைதான் என்று மனமும் ஒத்துக்கொள்கின்றது.

தற்போதெல்லாம் படிக்கவேண்டிய புத்தகங்கள் என்று ஒரு தொகை புத்தகங்களை தெரிவு செய்துவிட்டேன். இந்த கிரிக்கட் பார்க்கும் நேரங்களை நான் அதில் செலவழிக்கின்றேன். வாசிப்பு ருசி, கிரிக்கட்டை குப்பை தொட்டிக்குள் எறியவைத்தது ஒருவித சந்தோசமே.